Lost to Find!

I yakked, yakked and yakked forever
All day, all night and all the time in between. 
When there wasn't anyone around to yak one day... 
I heard the world around talking to me.

I talked, talked and talked for long
Somewhere, Anywhere and everywhere in between. 
When there wasn't anything to talk about one day...
I listened to the birds speaking to me.

I spoke, spoke and spoke for a while
To anyone, everyone and no one in particular. 
When there wasn't anyone left to hear my speech...
I heard the trees whisper to me.

I whispered, whispered and whispered a lot
To bees, plants and the soil in the pots. 
When there was nothing left to whisper about... 
I observed the flowers wafting in breeze.

I looked at, smelt and touched the flowers 
And walls, doors and shelves full of books. 
When they remained stoic, just staring at me... 
I sensed the depth of silence in them.

I roamed and remained silent, with nary a noise
Around, along and afar from my home. 
When my presence on the path was no more special... 
I felt a surge of joy springing within.

I stood there still, not seeing, hearing, smelling anything 
And nothing was left to taste or be touched. 
When this and that wasn't at odds anymore... 
I experienced a presence, engulfing my self.

I lay there silent, shattered to smithereens 
With all that was mine, found nowhere around. 
Then everything was me and I was all things....
I knew my Self and realized Life, the way it is!

@PrakashSwamy

Be Joyful & Spread the Cheer :)

.

Swamy Blogs | Swamystery | Been there, Seen that | SwamyRay | Swamyem | Swamyverse | SwamyView | Swamygraphy

.

Connect with Swamy | Twitter | Facebook | Google+ | LinkedIn | Pinterest | Tumblr | Indiblogger

ஆம் நம சிவாய!

சிவமே இனி எம் தவமே
தவமே தரும் சிவ பதமே 
சிவம் இலையேல் இது 
சிந்திக்கும் சவமே
அடிமுடி காணா 
ஒளியுரு வான
சிவ சிவ சிவ சிவ 
சிவ சிவ சிவாய.

பித்தனைப் போல் திருமேனி

சித்தனவன் முதல் ஞானி
எழில் உமை  ஏழ் முனிக் 
குரு வென அருளிய
உறுமலில் உலகினை
உதித்திடச் செய்திடும்
சிவ சிவ சிவ சிவ 
சிவ சிவ சிவாய!

ஆனை முகத்தான் முதல்வன்
அழகு மயில் மேல் இளையோன் 
சபரியின் அரிஹர 
சுதனுக்கு மப்பன்
கூடல்மா நகர்விளை  
யாடல்கள் புரிந்திட்ட 
சிவ சிவ சிவ சிவ 
சிவ சிவ சிவாய!

சடையினில் நிலவலங் கரித்து
இடையினில் புலியுடை தரித்து
சிரமதில் கங்கை கரமதில் சூலம் 
பதம்பணி நந்தி கணங்களும் சூழ
உடுக்கையின் ஒலியுடன்
களி நடம் புரிந்திடும்
சிவ சிவ சிவ சிவ 
சிவ சிவ சிவாய!

பனி படர் கயிலையில் வாசம்

பணிந் திடும் பித்தர்மேல் பாசம்
மலை மடு மரம் சூழ் 
வெள்ளியங் கிரியடி
மோனமாய் அதிரும்
தியானலிங் கமதும் 
சிவ சிவ சிவ சிவ 
சிவ சிவ சிவாய!

நான் எனது எனும் மாயம்

நான் என்பதோ வெறும் காயம்
அவனின்றி அணுவும் 
அசையா தெனவே
தாண்டவக் கோணின்
தயவினை நாடுவம்
சிவ சிவ சிவ சிவ
சிவ சிவ சிவாய.

அறிந்த தெல்லாம் கை யளவே

அறியா தது மெய் யறிவே
அறிந்தவர் புரியார் 
புரிந்தவர் அறியர் 
பிறப்பினில் தொடங்கும்
இறப்பினில் தொடரும்
சிவ சிவ சிவ சிவ 
சிவ சிவ சிவாய.

இகபர இன்பமும் வேண்டா 
இனி யொரு பிறவியும் வேண்டா
பணி, பிணி, மனை, பணம்
கட்டி னை அறுத்திட்டு
அறிதுயில் புகுமுன் 
அறிவொளி தருமின் 
சிவ சிவ சிவ சிவ 
சிவ சிவ சிவாய!

சிவ சிவ சிவ சிவ 
சிவ சிவ சிவாய! 
சிவ சிவ சிவ சிவ 
சிவ குரு சிவாய! 
சிவ சிவ சிவ சிவ 
சிவ சதா சிவாய! 
சிவ சிவ சிவ சிவ 
ஆம் நம சிவாய! 

@PrakashSwamy